Een turboliquidatie biedt ondernemers de mogelijkheid om snel en eenvoudig hun bedrijf te beëindigen wanneer er geen waardevolle bezittingen meer zijn. Dit stelt hen in staat om bijvoorbeeld de laatste voorraden te verkopen en met de opbrengst openstaande schulden (gedeeltelijk) af te lossen. Zo kunnen ze verdere schuldenopbouw voorkomen als inkomsten wegvallen. Het alternatief is vaak faillissement, waarbij schuldeisers meestal nog minder geld terugzien. De tijdelijke wet zorgt voor meer transparantie, extra rechtsbescherming en voorkomt oneigenlijk gebruik van deze regeling.

Een belangrijk onderdeel van de wet is dat ondernemers verplicht zijn om schuldeisers schriftelijk te informeren over de bedrijfsbeëindiging. Daarnaast moeten zij financiële verantwoording afleggen bij de Kamer van Koophandel. Zo wordt inzichtelijk hoe de laatste middelen zijn besteed en waarom bepaalde schulden niet zijn voldaan.

Als er ondanks een turboliquidatie nog schulden openstaan, bestaat het risico op misbruik. Dankzij de transparantiemaatregelen kunnen schuldeisers in dat geval actie ondernemen. Zij kunnen bijvoorbeeld inzage eisen in de administratie, bestuurders aansprakelijk stellen of de turboliquidatie via de rechter laten terugdraaien. Misbruik is strafbaar onder de Wet economische delicten en kan leiden tot een bestuursverbod van maximaal vijf jaar.

Uit een evaluatie blijkt dat de wet in grote lijnen effectief is: de verplichte financiële verantwoording zorgt voor meer duidelijkheid en een sterkere positie van schuldeisers. Daarom wil de staatssecretaris een wetswijziging voorbereiden om de regeling permanent te maken. Wel is uit de evaluatie gebleken dat er verbetering nodig is in de handhaving. Ook dit wordt meegenomen in de voorbereiding van een definitieve wet. Tot die tijd blijft de tijdelijke regeling twee jaar langer van kracht, zodat de bestaande maatregelen behouden blijven.